Onderhandelen met Fransen bij de aankoop van tweedehands goederen is een aparte tak van sport. Ik heb er veel leuke ervaringen mee. Soms houdt men strikt aan te hoge vraagprijzen vast en ervaart men ieder bod dat je doet als een belediging. Maar vaak is de prijs ‘a debatre’, (bespreekbaar). Meerdere malen vond ik boeiende zaken op www.leboncoin.fr . De Franse equivalent van marktplaats. Met meer dan 23 miljoen advertenties. Het werkt eenvoudig, je kiest de regio waarin je wilt zoeken, of ook de omringende regios en je zoekt op het product dat je wilt vinden. In mijn geval zocht en vond ik een halfzinker surfplank. Een Bic.Hard Rock. Er zijn er vele te koop.Vaak vanaf 50 euro. Ik kies een zeer complete, vraagprijs 100,-. Ik bel met de eigenaar. Voicemail ingesproken. Hij smst me, “Wat wilt u weten.?” Ik vraag of alles in goede staat is. “Ja.” Hollands als ik ook ben vraag ik of de prijs bespreekbaar is. “Nee eigenlijk niet, t is compleet, goed, ik geef er veel bij.” Ik besluit er naar toe te gaan en ter plekke het prijsgesprek te voeren. We moeten naar de Rue du Chateau in Saint Amant de Tallende. Net als namen van gerechten en teksten op voedingsmiddelen in de winkel klinkt ook dit al poetisch. Na een kruip door, sluipdoor in een gezellig plaatsje parkeren we tegenover een zeventiende eeuws kasteel. De verkoper staat ons al op te wachten, aan de overkant, voor een enorme kelder onder een klassiek pand. “Ja ik ben wat aan het opruimen.” Honderden vierkantemeters boeken, meubelen, skies, racefietsen etc. Energiek en enthousiast vertellend troont de eigenaar ons mee. Daar ligt de plank. Uit de jaren 80 maar als nieuw. Met drie goede zeilen in de originele hoezen. Met mast, Mastvoet, harnas, de hele mikmak. Plots vind ik t te gek om hier nog over te gaan onderhandelen. “C’est bien. D’ accord.” zeg ik. Hij gelooft t nog niet helemaal en vertelt dat hij 30 jaar terug superenthousiast surfinstructeur, wedstrijdsurfer was. Met pijn in t hart neemt hij afstand. Ik herhaal mijn akkoord en geef hem 100,-. “C’est tres sympa.” (heel sympatiek van u), zegt hij verwonderd. Hij had kennelijk wel een pittig onderhandelinkje verwacht. heel behulpzaam sjouwt hij met mij de spullen naar de auto. We beginnen de plank en de mast op de dakdragers te binden. Hij achterop en ik voorop. Nou heb ik veel vervoerd en kan ik wel een singeltje op dak vastmaken. Maar dan had ik toch even buiten de waard gerekend. Hij is achter klaar en inspecteert mijn knoopsel dat bijna klaar is. “Mais non.” Nee dat kan niet zo. Hij haalt alles los wat ik gedaan heb, bindt het op zijn wijze. Trots laat hij zien dat dit toch veel beter is. Wetend dat een Fransman het vaak toch beter weet (naar zijn maatstaven) vermijd ik de discussie en bedank hem hartelijk. Wat ik, behalve ten aanzien van de knoperij, ook oprecht meen. Hij is eerlijk, sympa, enthousiast en wenst ons echt veel surfplezier toe. Een kilometer verder knoop ik de surfplank even op mijn manier vast. Op zijn knoopsel voor zat 20 cm speling. Ik kon de plank decimeters ver optillen. Ik weet t toch echt beter hoe dat knopen moet. In die dingen lijk ik wel op een Fransman.De naam heb ik er al voor mee. Frans
Andere ervaringen hebben me geleerd dat Fransen regelmatig zich oprecht beledigd voelen als je onder de vraagprijs biedt. En regelmatig vragen ze echt de hoofdprijs, echt te hoge prijzen. Een Hollander denkt eerder: Och zo’n vraagprijs is maar een aanknopingspunt voor een onderhandeling. Laat ik eerst eens met de helft beginnen als bod. Dat kan totaal verkeerd uitpakken. Een vriend van mij die in antiek handelt heeft dat meermalen ervaren. Hij reisde dan bijvoorbeeld honderden kilometers, alleen voor 1 object. Als hij dan, zoals een handelaar 40 % van de prijs voor particulieren bood dan kon hij maken dat hij van het erf af kwam. Een andere keer bood hij 450,- voor een boerenkar aan een oude baas. Die wilde 500 en was beledigd. Hij kon vertrekken. Met veel vlijen mocht hij nog even blijven. Zinnend op een nieuwe strategie had hij het geluk dat zoonlief langs kwem. Die overtuigde pa dat die dekselse buitenlander toch echt een redelijk bod had gedaan. Echter onder veel advertenties staat: “A debattre.” Wat wil zeggen: over de prijs valt te praten. Vaak lees je onderaan een advertentie: “Curieux s’abstenir.” Wat in beschaafd Hollands wil zeggen: “mensen die alleen nieuwsgierig zijn: opduvelen.” De internetpenetratie is niet zo hoog in Frankrijk als in Nederland. Vaak lees je dan ook: alleen telefonisch reageren. Een vriend of familielid heeft de advertentie dan voor de verkoper op leboncoin (de goede hoek/plek) gezet.
Ik hou van klassieke auto’s en kan wel even mijmeren bij het zien van een wrak van een klassieke auto. Ik heb de mooiste wrakken gezien, een Citroen Traction avant waar een boom van 5 meter door groeit, bijvoorbeeld. Ik zoek dan op “Epave.” (wrak). Model van voor 1962. Als je het dan nog wilt ordenen op prijs dan kies je rechts in het scherm : “trier par prix” (weergave op prijs, van laag naar hoog). Slimmerds zetten dan producten van duizenden euro’s bovenaan door een bedrag van 1,- te vermelden.
Eén Reactie to “Tweedehands kopen in Frankrijk, de Franse marktplaats”
augustus 16, 2020
RiaMooi frans brocante, terrine’s en bandenkannen en oude poppen
mooie oude spreien.
Veel kant