Schoonheid hoef je niet ver weg te zoeken, bleek ons de afgelopen week weer. Regelmatig keken we de afgelopen jaren naar streken in een straal van 150 km van ons huis om daar mooie fiets- en wandeltochten te maken. Dit keer besloten we om gewoon een fietstocht in de buurt te maken. Het boekje “Randonnees autour de Pionsat” hadden we tenslotte in huis. De tocht een gaat rondom Pionsat en komt ook door Saint Maigner. Te voet zou het twee uur zijn, per mountainbike 1 uur. We reden via het bosweggetje dat in ons dorp begint in 5 minuten richting Saint Maigner en gingen daar via het gehucht Saint Loup naar Le Mont. 1 km van huis en we ontdekken prachtige paadjes. Soms is het wel even hijgen na een klimmetje. We kruisen twee keer de beek Le Boron, waaraan deze tocht haar naam ontleent. Ook in deze extreem droge tijd waarin veel beken, en dat is uitzonderlijk, bijna niet stromen en zeker niet hard ruisen, stroomt dit vlot. We rijden even rond etang de Lachenal, een mooi meertje in onze gemeente. Verderop kun je nog een lus aan de route plakken om een oude molen te zien. Wij vervolgen de gewone route. 80% van de weg is geasfalteerd, een deel gaat over met steen verharde zandpaden. We komen bij een prachtig punt met uitzicht op Pionsat. Vervolgens rijden we langs het oude station Pionsat in. De kroeg Le Saint Bravy (beschermheilige van Pionsat). Zo krijgt onze glorieuze tocht met heuvelbeklimmingen van wel 60 meter toch de zegen. Het kleine cafeetje middden in Pionsat voert 5 biertjes uit de Auvergne, waaronder linzenbier. We weerstaan de verleiding omdat zo’n suikerbom er weleens te sterk in kan hakken op deze hete namiddag. Een gewone ‘pression’ (tapbiertje) smaakt ook goed. Zittend op de hoek van een van de belangrijkste doorgaande wegen in Pionsat valt mijn oog op een verzameling borden. Pionsat lijkt het centrum van de regio.
En je kunt hier toch alles vinden wat je nodig hebt. We zitten op het terras van een cafeetje waar je ook een warme lunch (repas) kunt gebruiken. 50 m naar links is de bank. 500 m verder een grote Intermarche (supermarkt). De pharmacie laat op haar verlichte neonbord weten dat het nog 24 graden is om 19 u. Iets verder en dan naar links is het kasteel en vind je een leuk restaurantje van Christophe, een grappige herbergier. Iets terug is La Poste en de school. Wie de weg nog niet weet kan via het bord het office du Tourisme vinden. Daar is, echt waar gratis wifi. En je kunt echt tot je laatste ademtocht in Pionsat blijven: 50 m verder is het bejaardentehuis (Maison de retraite). Mocht je ontsporen dan kun je heropgevoed worden op Le centre de reeducation Fonctionelle, waar het bord naar wijst. Wij hebben onze energie hervonden en willen ons meer jong dan bejaard voelen en vervolgen dus onze dappere tocht. Die voert ons gek genoeg niet langs het kasteel, maar via een pleintje verlaten we Pionsat. Terloops zien we nog even een openstaande loods met een eendje en een renault 4tje. We kruisen weer de Boron. In onze schuur hebben we een manshoge foto van de Boron, uit de jaren dertig, op dit punt genomen. Iets doorrijdend komen we langs een weggetje naar rechts dat leidt naar een landhuis dat vrijwel altijd leeg heeft gestaan. Het was van een te rijk geworden fransoos die burgemeester van Pionsat wilde worden. Men verkoos hem niet omdat hij mogelijk niet helemaal eerlijk zou zijn geweest. Wij kennen dit plekje maar de routeaanwijzingen geven dit niet prijs. We fietsen door, langs het Etang de Durat, waar je mag zwemmen en vissen. Een tijdloos plekje. Beschut door struiken. Dan klimt de weg omhoog naar les Coulanges. De beloning volgt snel: een ademloos uitzicht over Pionsat dat een beetje in een dal ligt. We buigen niet af naar Saint Maigner omdat je dan weer moet dalen en klimmen, maar rijden via de binnenweggetjes naar Chauveret. Inclusief drie stops hebben we er ruim 2 uur over gedaan. Bernard Hinault en Anqeutil konden dit veel sneller natuurlijk. Maar zouden zij ook zo genoten hebben als wij? Volgend jaar gaan we beginnen aan de volgende tochten rondom Pionsat. Daar zitten tochten bij waarbij je 300 m stijgt en daalt. Bij deze was het hoogste punt 591 meter en het laagste 530. Voor ons was de hele tocht een hoogtepunt.
Geen reacties op “Fietsen rondom Pionsat”